مشکلات پوستی در خرگوش، همستر، خوکچه هندی و پرندگان در قفس
گردآوری: دکتر مانلی انصاری-متخصص بیماری های داخلی حیوانات خانگی
کلیه حقوق مادی و معنوی این اثر متعلق به مولف و بیمارستان دامپزشکی ایرانیان بوده و هرگونه کپی برداری و نشر طبق قوانین نشر پیگرد قانونی دارد
انگلهای خارجی
Cheyletiella parasitovorax : ایجاد شوره و پوسته در ناحیه پشتی و خارش ملایم
Sarcoptes scabie/Notoedes catti : خارش
Psoroptes cuniculi : التهاب و اگزودا در گوش
- : خارش و التهاب
- : زخم و آسیب بافتی اغلب اطراف ناحیه پرینه
عفونت های پوستی
- : آبسه های زیرپوستی و پستانی، درماتیت نکروز شده، مرگ و میر بالا در خرگوشهای جوان
Pasteurella multocida: آبسه و سلولیت
Pseudomonas aeruginosa: ثانویه در اثر رطوبت، تغییر رنگ آبی کرکها
Treponema cuniculi: سیفلیس خرگوش، دلمه در ناحیه اتصالی مخاط و پوست می شود.
- : ریزش مو و شوره
- : تورم پلک و ناحیه تناسلی
Ulcerative pododermatitis: شرایط نگهداری نامناسب و غیر فعال بودن همراه با عفونت ثانویه
سایر مشکلات
ادرار سوختگی: از درماتیت و گرانولومای ائوزینوفیلیک تفریق داده شود.
تومور و کیست های پستانی: از آبستنی کاذب تفریق داده شود.
- : عفونت و بسته شدن مجرای اشکی که منجر به ایجاد تاول و جوش بر روی صورت و گاها ادم و زخم قرنیه شده و اغلب با بیماریهای دندانی در ارتباط است.
Sebaceous adenitis
همستر
آبسه: عفونت ریشه دندان، تروما، گازگرفتگی
- : کچلی و شوره
Epitheliotropic T cell lymphoma/mycosis fungoides: کچلی و شوره
- : کچلی قرینه در دو سمت تنه و سطح شکمی
خوکچه هندی
انگل های خارجی(در صورت کمبود ویتامین سی علایم تشدید می گردد)
Trixacarus caviae: خارش و گاها تشنج
Chirodiscoides caviae: خارش و ریزش مو
Cheyletiella parasitovorax: شوره در ناحیه پشتی. در خوکچه هایی که همراه با خرگوش های آلوده نگهداری می شوند، دیده می شود.
عفونت پوستی
آبسه: در اثر تروما و درگیری و نزاع ایجاد می شود و باکتریهای استافیلوکوکوس، استرپتوکوکوس، کورینه باکتر و پاسترولا در این عفونت نقش دارند.
Cervical lymphadenitis/Lump disease: عامل آن Streptoccus zooepidemicus است.
- : در عفونت های پوستی اغلب استافیلوکوکوس ها نقش دارند.
- : کچلی و شوره. عامل آن Trichophyton mentagrophytes است.
سایر مشکلات
کیستهای تخمدانی: موریزی قرینه دو طرفه در تنه و شکم
کمبود ویتامین سی: پوشش مویی خشن و شوره در ناحیه لاله گوش.
جویده شدن مو: در نگهداری دسته جمعی
پرندگان در قفس
انگل های خارجی
Cnemidocoptes pilae: ایجاد شوره و دلمه در پایه نوک و پاها
Dermanyssus gallinae: تحریک پوستی
جرب پر: اغلب فاقد علامت اند. اما در آلودگی شدید سبب ریختن پرها می شود.
عفونت پوستی
Ulcerative pododermatitis/bumblefoot: زخم های کف پا. عفونت عمدتا با E. coli و Staphylococci . شرایط مستعدکننده ایجاد آن: چاقی، بستر و پرچ نامناسب و کمبود ویتامین آ است.
Aspergillus fumigates: سبب درماتیت قارچی در پرندگان دارای نقص ایمنی می شود.
Psittacine beak and feather disease virus(PBFD) : ممکن است بدون ایجاد تغییرات در پر سبب مرگ ناگهانی شود . اشکال مزمن آن همراه با تغییرات در پر در طول سالها و ماهها کشنده هستند. در فرم مزمن تغییر شکل و رنگ در پرها، بد شکل شدن ناخن و نوک دیده می شود.
سایر مشکلات
کمبود ویتامین A: افزایش ضخامت پوست و تشکیل پلاک های سفید در دهان
رفتار پر کنی: علل مختلفی در ایجاد آن نقش دارد
- کیفیت پایین پر به علت جیره نامناسب
- جرب پر
- چیدن پرها
- بیماریهای آلرژیک پوست
- بیماریهای تنفسی
- ژیاردیا
- بیماریهای کبد (psittacosis)
- تهویه نامناسب (دود سیگار، عطر...)
- کم کاری تیروئید
- مسمومیت با سرب و روی
- کمبود کلسیم
- استرس
- تغییرات شرایط محیطی
افزودن دیدگاه جدید